Mijn mening is dat authentiek zijn op deze manier wel belangrijk is en tegelijkertijd weinig zeggend en aan verandering onderhevig.
De uitspraak "Wees jezelf!" of "Hij/zij is niet zichzelf" heeft mij lang beziggehouden. Ik kwam gewoon niet uit wat mensen hiermee bedoelen. De reden dat ik hier niet uitkwam is dat wij eigenlijk niet in staat zijn om dit te zien of oordelen. Alhoewel we zien wanneer iemand op basis van overduidelijke leugens zich heel anders voordoet dan je zou verwachten, kunnen we nooit zeggen "Hij/zij is zichzelf!". Waarom niet? Om een eenvoudig reden: we weten nauwelijks of niet wie we zelf zijn en laat staan wie anderen zijn. Psychologen zeggen dat onze authenticiteit flexibel is en vele kanten kent: een intieme in relatie en tegelijkertijd stoere en zakelijke in werk, enz. Afhankelijk van situatie passen we ons altijd aan.
Een stereotype boer heeft een bepaald typisch bescheiden gedrag dat daarbij past en we zeggen dan: "Hij is een echte boer en hij is echt zichzelf." In werkelijkheid hebben we slechts een match gemaakt tussen onze beeld en norm wat een "boer" is of zou moeten zijn en de persoon voor ons. We zeggen gauw dat rijk iemand in een Ferrari en mooie kleding niet authentiek is, terwijl hier ook een rol van rijk iemand goed erbij zou moeten passen. Er spelen dan echter ook andere zaken: maatschappelijke norm dat je niet met je rijkdom moet pronken, eventueel jaloezie, enz.
We vinden misschien dat je jezelf bent als je je gedraagt volgens je persoonlijke eigenschappen, overtuigingen, wortels en emoties. Dat je deze niet verbergt of onderdrukt. Dat is iets wat we van elkaar goed aanvoelen en gelijk weten als iemand dan niet "zichzelf is". Het is echter zo dat persoonlijke eigenschappen, overtuigingen en vooral emoties zijn veranderbaar, vooral als je veel aan persoonlijke groei doet. Hierdoor is zichzelf zijn ook aan verandering onderhevig. Specifieke authenticiteit van een persoon heeft dan weinig of slechts tijdelijke waarde.
We herkennen vast wel volgende twee uitspraken van jezelf of je (ex-)partner:
- "Ik wil niet veranderen, maar gewoon mezelf zijn. Accepteer me zoals ik ben met al mijn slechte gewoontes." of
- "Ik wil veranderen en dan ben ik nog steeds mezelf."
Welke van deze twee uitspraken zijn meer acceptabel voor jou? Laat me ook weten wat jouw definitie is van authenticiteit.
Aanvulling
BeantwoordenVerwijderenHet authentieke zelf heeft vele gezichten
Iemand die authenticiteit in iemand anders wil zien die liegt. Wat diegene bedoelt is dat je op een consistente manier moet gedragen die tevens sociaal acceptabel is. Daarmee ben je een betrouwbare factor en dat is waar men naar op zoek is.
BeantwoordenVerwijderenDe ene keer heel aardig zijn en de andere keer heel nors omdat je nu eenmaal wisselende stemmingen hebt, wordt bestempeld als niet 'authentiek'. Het is namelijk niet consistent en daardoor niet betrouwbaar, terwijl je toch iedere keer jezelf bent. Hetzelfde geldt voor consistent nors reageren. Dat is niet 'authentiek', omdat het niet sociaal acceptabel is.
"Ik wil veranderen en ben dan nog steeds mijzelf" is daar mee het meest acceptabel, omdat je je daarmee de bereidheid toont om rekening te houden met de ander. Zo kan je 'authentiek' overkomen op die ander.
Je moet daarbij wel eerlijk blijven. Wees niet hartelijk en open tegen iemand die je niet mag. Blijf daarentegen wel beleeft, want dat is sociaal acceptabel. Doe je dit consistent, dan ben je 'authentiek'.
Je laat dus zien wie jij bent door wat je zegt, doet of bereikt.
BeantwoordenVerwijderenAuthenticiteit betekent voor mij dat je gedrag in overeenstemming is met wie jij bent, wat jij gelooft, welke waarden jij nastreeft en past bij wat jij kan.
Wanneer je je gedrag aanpast omdat anderen dat van jou eisen terwijl dit nieuwe gedrag niet in overeenstemming is met wie jij bent of wilt zijn, dan is er sprake van niet-authentiek gedrag. Het zal je zwaar vallen en hoogstwaarschijnlijk zal je hele lichaam protesteren.
Anderen kunnen niet eisen dat je je gedrag verandert: Mensen hebben alleen controle over hun eigen gedrag.
Wil je geaccepteerd worden, dan zul je ook de ander moeten accepteren zoals hij of zij is.
Ik kan me meer vinden in ik 'Wil veranderen en dan ben ik nog steeds mezelf'. Ik ben er in de loop der jaren achter gekomen dat je afkomst niet bepaald wie je bent, ook al denk je vaak van wel..Je komt je echte ik pas tegen als je een groot deel van je zekerheden los laat, waardoor ze je niet meer kunnen beinvloeden....en soms kom je er dan achter dat je ware ik mooier is dan de 'ideale ik' die je uit alle macht probeerde te zijn......
BeantwoordenVerwijderen.. Ja,veranderen is wat mij betreft persoonlijke groei al het maar niet "ten koste" van jezelf is.
BeantwoordenVerwijderen