Think! If there is evil, it must be the religion itself

I’ve watched news in the past months, even more in the last weeks. I’ve watched it every single day. What happened in Paris and refugees from mainly Islamic countries, has huge impact on me. It is difficult to wrap your head around all this, but I’ll give it a try.

News and simplistic views

News we watch and read provide us some information. Getting information directly from the source (affected people) seems more reliable, but usually it is not. It has to do with emotional impact and huge conditioning that influences people's judgement and their views. One has to have fairly neutral position in order to observe objectively.

So, there are luckily enough newspapers that provide reliable and factual information. Since good journalism costs money, you better pay subscription to get such news.

The real value of a newspaper is factual information. Almost all of them also provide opinions section. Although I love to read and hear those, I always need to be aware it is just an opinion. It would be foolish to simply take those as actual information. Opinions are meant to make you think yourself. Unfortunately, social media is full of statements based on someone else’s opinions, even if it is from a newspaper.

Anyway, getting your information from free newspapers as one of the cornerstones of any open society is good. Nevertheless, the essential quality of any of those papers is reporting on observable facts and not dive in and speculate. There is just not enough time and money to dive deep into problems. There are also too many news facts worth mentioning and tend to be subjective very easily when journalist tries to conclude anything. In other words, so called reporting becomes dangerously similar to just opinions.

So, the nature of good news is simplistic factual news. They are pieces in a bigger puzzle. Puzzle gives us information, not the pieces. We need to spend time on putting pieces together into a sensible, evidence-based puzzle. This takes years for the question I will explore here.

Think!

We all think and draw conclusions. But, there are different ways of thinking triggered by news:

Fearful

We are emotionally flooded, driven by endless amount of events, one after another, and form our opinions relatively fast. This opinion tends to be superficial and limited by conditioning. If you are a devoted Christian, you will likely blame Islam and muslims in your head. Since it is socially unacceptable to blame muslims publicly, you will call them “Islamic countries”, or “Extreme Islamists”, etc. At the same time, being very negative towards muslim refugees coming to Europe; negative for all kinds of reasons except the real one. There is this feeling that muslims are simply different kind of human beings, somehow dangerous, inferior, etc. We used to call those people niggers, gays, jews, etc. It is really the same reasoning behind all those words, the same pattern. Fear-driven reaction, which proves to be a false generalization / oversimplification.

False compassion

Exactly opposite is the group that says we have to be compassionate towards everyone. Provide home, everything to anyone coming. Catholic pope even suggested to take refugees in your homes. Don’t do that, it is not good for them. Nobody wants somebody else’s home. People want own homes.

Although I admire compassionate people, many tend to overshadow rational thinking with compassion. Compassion without rational thinking does not make much sense. I remember when I fled to The Netherlands in 1993 from Bosnia, the first people who were “compassionate” to us were from a church. They would put us in an expensive Mercedes Benz and bring us to a church in Laren (The Netherlands). Instead of having a human-to-human conversation, they felt it was good for me to be in a church, not knowing that a thing I fled from in Bosnia was religions in general. Of course, I can’t blame them and I’m thankful for trying to help me.

This is just one of so many examples of false compassion. The real compassion is hard to find, although most of us are naturally compassionate with our intents. Lack of evidence-based thinking turns this good intentions into sometimes a very ugly result. Even Mother Theresa’s work is very disputable in retrospect. Everyone knows how great human being she was, very few know what she actually did. Even less know that many of her actions had negative effects. What problem was she actually solving and how?

The most common false compassion is the stupid one. Letting radical imams preach hate in European countries for a long time in the name of religious freedom is not smart. This kind of stupidity is a fertile ground for extreme right people such as Geert Wilders. In turn, this creates huge polarization and is completely overshadowing any sign of unconventional wisdom.

Indifference

Living in Asia means living among unconcerned. For the reasons I’m still puzzled about, people don’t really care much about what is happening in other parts of the world, unless it is directly affecting them. This is of course a generalization. I have met a few who are concerned with what is happening, but societies here in general seem to be much less concerned. There is a strong culture of not being concerned with something and not even wanting to know the truth. It seems to be things that you can’t easily influence; basically everything about Middle-East, terrorism and refugees.

Terrorism

Ah, yes. That is the problem, right!? It has become ridiculous how easy politicians simplistically brush over an event with one word: terrorism. In the process, we seem to forget that word is referring to one who is affected, and not the one who causes it. Terrorist is the person who causes fear in others. Therefore, without fear there is no terrorism.

You could say, who cares that we use this word in a wrong way? Well, you definitely should, since many politicians are misusing this word for their own advantage. If part of society is oppressed, we just call them terrorists, and hopefully the rest of the country or world will support you. It has become a license to do whatever you want. The ultimate way to exercise power.

Try just for a second to imagine that someone else even remotely suggests that you might be a terrorist simply because you look like you are coming from middle-east. How does that make you feel?

A freedom fighter and terrorist are one and the same thing, just different perspectives. The actions, of course do matter. The argument is often made that terrorists kill innocent and cause fear in the process. Well, in that case, United States is one big terrorist machine. Since we know it is more complicated when we mention US, it just does not make sense to differentiate between people by calling them terrorists. It is just too arbitrary, isn’t it!? Even if we ignore dictionary, modern meaning behind word terrorist is very unjustifiable. Labeling someone in such a way does not give us any useful information to solve anything.

Evil

Concept of evil comes from Abrahamic religions. Asian cultures do have the word, but it has a quite a different meaning. One could state that word “evil” as we know it in west, does not really exist in Asian philosophies. Also “good” is completely different. This contradiction between good and evil has much less importance in east, while it drives most of our judgement and morality in west.
We have this strong urge to know if something is good or evil because religions have imprinted this in us. Most people are not even able to form opinion without first labeling something as good or evil.
This is dangerous, very dangerous. Hitler has described jews as evil. Bush has described whole countries as roots of evil and children all over the world learn in religious houses there is evil. United States is embodiment of evil for many muslims.

ISIS is just pure evil according to many. Let’s not forget that we are talking about huge amount of muslims in ISIS area fighting for their cause, although a very sick one driven by religion. Where are they coming from? What drives them? Why? How did this happen? Were they always “evil”? What does evil even mean?

After researching most of these questions, the only reason for existence of ISIS and the current problem is religion. It is mainly religion that attracted so many young men into ISIS. Religion in this ultimate all-encompassing form provides a perfect sanctuary for confused young men and women, whose only clear part of identity is defined by calling yourself a muslim.

These massive problems are far from simple. By calling someone evil, we are shutting off possibly the only real solution for these problems. Sometimes, the cause of a problem is rooted in evil. Not in real evil, since it is just a concept, but in consequence of labeling someone evil. Both sides are encouraged to be hostile to each other. Religious concept of evil is one of the most dangerous concepts we have.

There are people who do good, and there are people who do stupid and incredibly bad stuff. Ironically, it takes religious concept of evil to make good people do incomprehensibly evil stuff. This is why ISIS exists. We are embodiment of evil to them. It is written in Koran. This is a very clear and simple justification for the atrocities they commit.

At the same time, we are using last century approaches on today’s problems, while not learning from them. We used to call Germans and Japanese evil. Have they suddenly cease to be evil? How did that happen? What is the difference with WW1? Do you know anything about atrocities committed by US soldiers in WW2 in Germany? The reality is very different from our simplistic chairs while watching news. We don’t think, we just judge driven by our emotions.

This religious concept “evil” is a very painful example how we waste our time and effort on judging instead of observing evidence, learning, thinking. This evidence is not hidden from our sight. It is merely overshadowed by all kinds of cognitive bias and conventional wisdom. This so-called wisdom is the one that drives our judgement. “There are many evil terrorists in Syria. Many refugees are coming from Syria, so there must be also many terrorists among them. Look at all those young males. Many of them must be terrorists!”. I feel sorry for politicians who try to calm down everyone by trying to answer these statements based on massive number of assumptions without any evidence.
We just need to look at history to learn that this is not how things work. One could also say: “You never know what you are bringing into Europe. Maybe massive amount of terrorist.”. Correct, so why don’t we look at what evidence tells us. All those governments are gathering massive information on people coming and are the only ones capable of having this information. So far, no proof of that. In contrary, many of them are well-educated, a welcomed work-force in Europe. And just to remind you: you don’t have the luxury of not believing your own government in this case.

Islam

I’ve watched Hans Teeuwen making fun of muslims who were offended by a song. It was amusing and he very sharply pointed out right to offend. It is the problem of offended, not offender. In a single clip it became very clear why it is important to make fun of any religion.

What is even more striking is the similarity with Christians in United States and many other countries. From Starbuck Holiday Cups to teachers in schools who are afraid to teach evolution. Very often, verbal and physical violence is used against anyone who even remotely or indirectly suggests that Bible is full of nonsense. This implies denial of evolution. Both facts are even recognized by vast majority of Christians.

When looking carefully, the only relevant difference is time. Christianity used to fuel violence, but by growing moral values we all agree upon, this has diminished a lot. This happened hand-in-hand with rise of secular governments. Unfortunately, this is rather slow with Islam. A good thing is that European muslims are considered infidels or secular according to standards in middle-east.
I was very surprised when some European politicians claim we live in Judeo-Christian societies, and these societies are threatened. This is nonsense. European societies do originate from Judeo-Christian roots, but all what is left is few cherry-picked moral values.

United States is different since there is visible conflict between groups on this. One claims that US is in deep moral decline and should be based on these conservative values, while other holds onto secular values and secular government.

Religion is the major factor

I can’t say that religion is the problem, and by removing this everything would be better. I can’t possibly know this. Besides, I would contradict myself by oversimplifying, while showing how others oversimplify things.

Although we don’t know if many of the major problems would disappear, we do have very strong evidence that religions are slowing the progress in science, morality, reduction of suffering and peace. We need evidence, proof, morality based on reason to win, to prevail. We already have achieved a lot in the past decades despite or by reducing religious immorality:

• Scientific discoveries in medicine, astronomy, biology have brought improvement that nobody disputes, but do contradict religious beliefs.
• Abolished slavery, improved equality between men and women, reduced racism and discrimination of gay people, treat animals better. This is all achieved driven by morality based on reason, while religions often say opposite.
• There is strong correlation between amount of atheism in countries, and economic growth.

Unfortunately, what also happens is that instead of focussing on science, many scientists are prevented from further exploration, forced into discussions with incredibly incompetent people on subjects of biology, astronomy, etc. There is suddenly “intelligent design” which defies human logic. It is nothing less than delusional in massive proportions. People who claim intelligent design as explanation to universe should be advised to see psychiatrist. I don’t intend to offend anyone. It just does not make any sense on level of intellectual health. It has nothing to do with religion, except that it is frightening to see effect a very old book has on people.

Unfortunately, also wars are still fought over religious beliefs. It is definitely not only Islam. In Yugoslavia, it were different forms of Christianity, same as in Northern Ireland, same as in some Asian countries. The only difference is that Islamic one is the most violent one, and it has much higher power of deluding massive amounts of people. This power has diminished in others.

Don’t fight religions, extreme or not

One thing I learned in Balkan wars is that people tend to resort to extreme form of religion if their religion (in other words: identity) is threatened. The same is happening in middle-east and US currently. Fox channel is continuously mentioning that number of atheists is rising. Atheists are often seen as evil, almost as bad as terrorists.

Instead, we need to continue proven tactic of respectfully constraining religions by universal morality accompanied by laws that enforce this reality and science that gradually makes religions thinner and thinner, until nothing is left.

We need to keep showing and finding evidence. In other words, scientific progress is one our most important endeavors. We are doomed without it.

You could say that there is a war between democratic way of life versus islamic fundamentalism or dictatorship. The actual, deeper and much longer conflict is between reason and religions. Reason is on the winning side, and that is why we have these conflicts. Religious people feel threatened.
An interesting example of this is conflict between Russia and Ukraine, or better to say Europe instead of Ukraine. If you listen carefully, the things that Russians despise most about Europe is the secular way of living. Transexuals, gays, non-believers. Although Russia used to be officially secular, this secularism was same as in Yugoslavia. Religions were still very alive and always strong. The only difference was that churches didn’t have much visible power. In reality, the real long-term power was still in church. The religious institutions were the main fuel and engines for war. People were being told to protect their own religion and way of living according to their religion. This is most obvious in Bosnia, where difference between people is only religion.

As soon as people stop going to mosque or church, this power is much less. Fox channel Christians in US are just as much upset about people not really buying this bible thing, but still believing in a god.
This specific group of people who still believe in a god, but don’t feel religious is very large. They choose to say this for several reasons:

• I know that Bible or Koran is full of nonsense, but there must be some divine being out there. I don’t understand how else everything exists, and what is the purpose of life.
• Fear-based, primal / animal instinct: I better believe in god, just in case there is heaven or hell.
• Being atheist sounds like being a communist :-). It is sociable unacceptable to not believe in god.

This huge group is simply in state of confusion. The logic behind knowing whole god concept is based on these old books, which they know it is proven nonsense. So, based on what do they believe there is a god? It could also be multiple gods, a computer which drives our brains, an alien race, etc.

Education and children

We need to educate, educate, educate, and protect education of our children, since they are the future.

• As Richard Dawkings stated: It should be, it is immoral to call child a “christian child” or a “muslim child”. They are just children that happen to have muslim parents.
• Children should be taught to think, get to know all religions in addition to science. It is immoral from parents to constrain children into one religious box.
• It is without doubt child abuse to learn them to fear god. I used to have this problem, and know so many whose life is affected in bad way by this.
• We should teach our children to think, make up their own minds and not just project our knowledge and conditioning onto them.

Come out of the closet

For someone to state he / she is an atheist is a similar feeling to being a gay and coming out of the closet. I’ve been an atheist for a long time, ever since I left Bosnia, and the religious war there. Therefore, it is not a secret that I’m an atheist.

At the same time, I never explicitly mentioned of being an atheist until this post. The reason is very simple. I didn’t see the point of this label. Atheism is nothing more than disbelief or lack of belief in the existence of God or gods. There is basically nothing more to say about atheism than this. The label has meaning only in context of opposite of any religion.

I know many atheists. World of IT nerds, software developers is full of atheists. Just like me, none of them ever mentions to be an atheist.

Whether you wish to call yourself atheist, agnostic, just a believer in god, but not church, or something in between, I do encourage you to raise your consciousness by employing your powerful mind into becoming more inquisitive, ask hard questions, ditch conventional and embrace unconventional unconstrained wisdom in this quest of searching for what is true and not only wishful.

I made many bold statements here. It is my opinion based on my own fact finding in the past months and years. I have not placed many references and books (although I read many on this subject) in order to prevent convincing you of something.

Instead, I hope you question assumptions a bit more, look for evidence, do your own research, and make up your own mind. We have lived in prisons, imposed by others, but maintained by ourselves for way too long.

Lost

Once in my life there was a single almighty god. One to fear.

Fear also makes people do evil things.

I asked: How come others believe in other god? Are they all wrong and how do we know we are right? No real answer.

Then I thought as a kid, I guess we all believe in same god. God has different names.

Stupid people fighting about who owns the true god.

This one god does seem to have different books under different names. That does not make sense.

Maybe only one of these books is the real book, but which one, and which version?

Reading the books….none of them makes much sense today. Is this suppose to be the truth or only fictional stories to teach us morals?

Those books are definitely not the truth. Earth is 4.54 billion years old and we came from apes. I can see the proof myself.

Having morals written in a book seems good.

But, should I apply them as they are? "He who blasphemes the name of the Lord shall be put to death” (Lev. 24:16)

God seems egocentric with these statements.

No morals from a book, except this one thing called love: "But I tell you, do not resist an evil person. If anyone slaps you on the right cheek, turn to them the other cheek also.”

“Love your neighbour as yourself” - I like that.

That is nice! How come so few religious people do this?

Non-religious people suppose to be evil and will go te hell, but they seem ok.

I’m lost. “You will find yourself in the book” they say.

But, I don’t want to be found. I like to be lost and forever search for answers myself.

There is nothing wrong with being convinced with proof, logical arguments and statements derived from universal values: respect, compassion, love.

This search makes me become less ignorant. Ignorance is the only true cause of bad things in world.

The same thing that reveals so many untruths to me, might reveal my own truth.

In the eye of the beholder...

In 100 years we will all speak one language, and ain't English

When I hear people talking Cantonese, some things I can already understand. Many of these words I've learned recently, but many are simply English words, which don't even have proper translation. Also Croatian, my native language, is full of German, French, and English words. Many of them have gone through many changes, sometimes almost unrecognisable. Just to name one: "frižider". It comes from french "frigidaire", and there is also an english word "refrigerator" - probably also originated from French. Word "tie" or "cravat" is even more interesting. In french, it is called "cravate" and originates from Croatian mercenaries who worn scarf in France. Cravat is similar to Krabat in German or Hrvat in Croatian. Dutch is even more influenced by other languages. The reason is the openness of Dutch culture to outside influences.

New words are being introduced constantly. The Dutch and Belgian word of the year 2013 is "selfie". Even the Oxford dictionary proclaimed this to be the word of the year. The question is, to which language does this word belong? You might say English, but the chances are that we will forget that after many years. Just as we did for many other words.

Because of internet and other ways people from different continents intermingle, this process will accelerate. One might already notice that English written and spoken on internet has somewhat specific vocabulary, often influenced by or made up by technical people among us. Many of these words are only used in reference to internet. E.g. googling.

With increasing Chinese influence, it is becoming very attractive to learn Mandarin. The obvious effect will be introduction of Mandarin words outside China.

It is often discussed which country speaks and writes English in the most correct way. This became very evident when I came to Hong Kong. I had and still have hard time communicating with Hongkongers, even when they speak English. This excludes peoples who lived or studied in England or some other English speaking country. One might find Hong Kong English pretty lousy, until I realised they do communicate to each other and other Asians pretty well in English. So, there must be something wrong with me?! Well, I'm not afraid to admit my shortcomings, specially with all grammar mistakes in this post. Still, I would not say my English is bad.

Eventually, there will be no such thing as bad spoken English. This should, and will be replaced by how well two people understand each other. I have already witnessed this on international IT conferences or networking events. People speak English in so many different ways, that I eventually started to forget what the correct English suppose to sound. In my case, this is for some reason English spoken in London.

For anyone familiar with Star Trek, it looks like everyone, even aliens from other planets come from USA, actually California. They all have pretty much the same English accent. That might seem completely wrong assumption, but only unlikely part here is that they will speak English with this specific accent.

In the coming 100 years, this so called English, will change much faster simply because people influence each other more than ever, and maybe because Asian countries are influencing the rest of the world more and more. In 100 years, that will be a new kind of language, full of new words, many technological. The grammar will also be more simplified, as many countries have great difficulty understanding difference between "has been" and "had been" as one of the examples. 

This new language will come at price that we must pay and not regret. Many, if not all of the existing languages will become secondary and slowly start disappearing from our daily use. Still, having a one language that unites us, is maybe the best recipe for solving our conflicting differences. 

China heeft honderden miljoenen mensen uit armoede getrokken

Eenvoudig gesteld, wij in westerse wereld praten erg veel over armoede in de arme landen, maar bereiken ondanks alle geld en acties bitter weinig op langere termijn. China daartegen heeft gigantische hoeveelheid mensen blijvend uit de armoede geholpen.

Parametric Estimations of the World Distribution of Income, - Zie meer op: http://mjperry.blogspot.hk/2009/11/new-study-shows-significant-drop-in.html#sthash.cT2L1Osh.dpuf

Wat wij ook vooral benadrukken, is het steeds groter verschil tussen armen en rijken; en helemaal het gebrek aan democratie in China.

Wij (westerlingen) hebben hierbij bepaalde uitgangspunten, zoals: democratie is altijd goed en moet ten koste van alles overal worden geïntroduceerd. We hebben ook aversie tegen mensen die super rijk worden tijdens het proces om miljoenen anderen uit de armoede te krijgen.

Iedereen buiten China heeft het ook steeds over deze groeiende macht die goed in de gaten wordt gehouden. Een recent voorbeeld hiervan is het bedrijf: Huawei die zich waarschijnlijk volledig uit VS terugtrekt omdat er ongefundeerde beschuldigingen zijn gemaakt over mogelijke spionage activiteiten.

Zoals je al merkt, sinds ik in Hong Kong ben, realiseer ik me een hoop dingen die ik niet eerder zo heb bekeken. Is democratie goed voor iedereen? Ja, uiteindelijk wel. Ik denk alleen dat de manier waarop wij die wensen te brengen utopie is. Het heeft Europa en VS ruim 200 jaar gekost om te komen waar we nu zijn. Waarom vinden we dat China en andere landen dat overnacht moeten krijgen? We weten inmiddels dat democratische revoluties in met name islamitische landen niet echt goed aflopen. Het zou rampzalig zijn voor hele wereld als dat in China zou gebeuren.

Er wordt ook vaak door westerlingen gezegd dat welvaart komt met democratie. Dat is overduidelijk niet waar. Integendeel, alle succesvolle democratieën zijn eerst rijk geworden of al geweest. Men wil eerst minder financiële zorgen hebben over de toekomst voordat ze over meer vrijheden kunnen gaan praten. Als je een arm mens vraagt: wil je blijvend meer inkomsten of wil je democratie? Dan weten we allemaal wat het antwoord is.

Hong Kong zit in een bijzondere positie. Het is een welvarend stad en men heeft aardig van democratie geproefd. Het heeft me verbaasd hoe luid een Hongkonger kan zijn als iemand aan zijn rechten komt. Sterker nog, elke onrecht die hun aangaat, zelfs buiten Hong Kong wordt al snel beantwoord met een stevig protest. Zogenaamd timide Chinezen in Hong Kong, spreken zich veel vaker uit dan Europeanen en helemaal Amerikanen tegenwoordig.

Je kunt je zelfs afvragen wat democratie nog betekent in een land als Nederland of VS met bijvoorbeeld alle spionage praktijken. Natuurlijk is Nederland democratischer dan Hong Kong of China, maar het is allemaal niet zo duidelijk en zuiver als we denken.

Uiteindelijk gaat het om het echte resultaat. Wat voor resultaat? Bijvoorbeeld, hoeveel mensen leven in armoede. De belangrijkste vergelijking hierbij is niet zozeer hoeveel mensen feitelijk arm zijn, maar of hier een verbetering in komt. Of iemand wel of niet arm is, is een relatieve uitspraak. Het is altijd een vergelijking met anderen in de wereld en daarmee minder relevant. De armoedegrens wordt ook steeds hoger gelegd.

China met hun centrale één partij systeem heeft bijzonder goede resultaten geboekt. Ze hebben honderden miljoenen mensen uit de armoede getrokken. Sterker nog, steeds meer arme landen - met name in Afrika - kijken naar China in plaats van VS of Europa om te leren hoe je welvaart brengt. Ofwel, Chinees systeem is steeds meer het voorbeeld van een effectief systeem voor economische vooruitgang. Deze vooruitgang gaat gepaard met heleboel nadelen, belangrijkste is milieuschade. Dat laat ik nu even buiten beschouwing omdat het de boodschap van armoede onnodig ingewikkeld maakt.

Moeten we vrezen voor een steeds machtiger China? Nee, die vrees is ongefundeerd. Welvaart in China, betekent meer welvaart in hele wereld. Het zijn de regels van economische vooruitgang. Waar zijn we dan bang voor? Dat chinezen zoveel invloed krijgen en dus gaan bemoeien met andere landen. Inmiddels vraag ik me af welke regering überhaupt te vertrouwen is. Deze georganiseerde chaos die niemand echt controleert genaamd Internet heeft gelukkig meer invloed dan een regering. China, en elke andere regering heeft steeds minder echte macht door de invloed van internet. We leven inmiddels in een wereld waar mensen met internet geld (bitcoin) een echte elektrische auto kopen. En dat is goed, heel goed. Alle pogingen om internet te controleren zullen op den duur niks opleveren.

Sinds ik in Hong Kong ben, leer ik vooral naar wereld te kijken vanuit perspectief van een Chinees in Hong Kong. Dit vooral dankzij familie van Winghang (en daarmee mijn familie ook :-)) en mensen die ik heb leren kennen tijdens uitgaan en zakelijke events.

Eerste maand als Gweilo, ofwel niet Chinees in Hong Kong

Dat is misschien de meest opvallende aan mijn eerste maand hier in Hong Kong. Ik ben voor het eerst in mijn leven zichtbaar anders dan meeste in mijn omgeving. We wonen niet op Hong Kong eiland, waar meeste andere Gweilo's wonen. Trouwens, het woord Gweilo (鬼佬) is een term gebruikt om een kaukasiër aan te duiden. Zo zijn er ook termen voor donkere mensen, Indiërs, enzovoort. Iets wat we in Nederlands niet echt kennen, of in ieder geval niet vaak gebruiken.

Is het erg dat ik anders ben? Nee, het is niet erg. Ik moet er alleen aan wennen. Men gedraagt zich anders tegen mij, dan bijvoorbeeld tegen Winghang. Net, in het busje heb ik chauffeur heel hard aan het lachen gemaakt door mijn ontzettend slechte Kantonese uitspraak. Of, ze vond misschien juist leuk en grappig dat ik het probeer.

We zijn inmiddels behoorlijk gesetteld. Bijna alle praktische dingen zijn geregeld en we kunnen ons focussen op het werk en genieten van deze bruisende stad. Het regelen van dingen gaat erg vlot, al verloopt communicatie soms moeizaam. Ze praten gewoon Engels. Echter, als je woorden en grammatica kent of op een eigen manier gebruikt, betekent niet dat je elkaar echt snapt. Het komt erg vaak voor dat wij of zij iets zeggen om vervolgens elkaar onbegrijpend aan te staren.

Maar wat zijn die verschillen in communicatie eigenlijk:

1. Het lijkt erop dat men in Hong Kong niet leuk vindt om te zeggen: "Ik begrijp je niet." of "Wat bedoel je precies"? Dit veroorzaakt ook vaak misverstanden. Als ze je niet goed begrijpen, dan maken ze aannames. Zo heb ik onder andere appelsap ipv bier gekregen, terwijl ik het in Kantonees besteld heb. En bestelden we, volgens de medewerker bij de Ikea, zwarte tv kast met rode deurtjes. Pas bij het uittekenen begrepen we dat het niet mogelijk was om het volledig in rood te verkrijgen.

2. Een gweilo die boos of een ontevreden gezicht trekt vindt men hier niet prettig. Ze kunnen daar niet zo goed mee overweg. Ze kijken dan weg en beschouwen ze je alsof je niet bestaat. Dit gebeurde toen ik een simpele coax TV kabel wou kopen. Deze verkopen ze niet in gewone electronica winkels zoals in Nederland, maar piepkleine winkeltjes in bijvoorbeeld Mong Kok. Hier kwam ik achter nadat ik zeker 10 winkels en winkeliers heb gesproken. Slechts de laatste wou me ook feitelijk helpen en aanwijzingen geven waar zo'n winkel is. Waarschijnlijk trok ik steeds een wanhopig gezicht al vanaf de 3de winkel.

3. Als je hier "waarom" vraagt, dan komt er meestal geen antwoord terug. Ze herhalen dan hoe het in elkaar zit en daar moet je het mee doen. Men denkt waarschijnlijk: "Ik heb je toch net alles uitgelegd, waarom doe je zo moeilijk?".

4. Veel Hongkongers spreken gewoon Engels, maar weinig kunnen iets meer complexe Engelse zinnen aan. Als ik deze post naar Engels zou vertalen en voorlezen, zouden meeste weinig van begrijpen. Echter, in engels geschreven brieven die wij ontvangen zijn wel van bijzonder hoge kwaliteit. Misschien zijn ze wel allemaal door een native engels sprekend persoon geschreven. Er is een keer voorgekomen dat ik iets in Engels vroeg en daarbij extra op gelet dat ik het duidelijk, correct en langzaam uitspreek. Vervolgens ging Winghang exact dezelfde zin herhalen en aanvullen met een paar Kantonese woorden en ze snappen het perfect. Die vrouw kon gewoon Engels, maar bijzonder genoeg begreep ze niet wat ik zei.
Het heeft misschien ook te maken met onze meer beschouwende manier van denken en praten.

Uiteindelijk denk ik dat het veel te maken heeft met non-verbale communicatie. De manier waarop wij in Nederland of Engelstalige landen elkaar aanspreken gaat gepaard met andere bewegingen, glimlach en dergelijke. Voor mij lijkt het soms alsof zinnen geen kop en staart hebben, waardoor ik denk: Was dat een vraag? Moet hij niet zijn zin afmaken? Een bijzonder groot verschil tussen engels en kantonees is dat we in Engels onder andere ook andere intonatie aan het begin en eind van een zin gebruiken om een vraag te stellen. In Kantonees is dat bijv. een uitgerekt woordje "aaaa" aan het einde. Ook andersom blijkt dat cruciaal te zijn. Als ik probeer kantonees te spreken, dan vergeet ik dat weleens. Dan snappen ze mij ook niet.

Waarom ben ik met Winghang naar Hong Kong gegaan?

Het begon allemaal echt toen vrienden van ons plotseling aankondigden dat ze gaan verhuizen naar Hong Kong om daar een nieuw leven op te bouwen. Het heeft ons aan het denken gezet en we bleven er vaak over praten. Zowel over de leuke als de minder leuke kanten ervan. Mijn Winghang en ik konden vaak dagenlang daarover fantaseren, plannen en overwegen. Het was nota bene onze belangrijkste gespreksstof geworden. Het gaf ons veel energie tussen alle dagelijkse routine van bedenken wat we gaan eten of waar we uit eten gaan of iemand bezoeken.

Tegelijkertijd voelde het niet meer prettig om routinematig dagelijks bekende comfort te zoeken. Ik heb meerdere zgn. comfort-zones waar ik in de loop van jaren last van begon te krijgen:

• Wanneer ik na het werk thuis kom, na het eten tv aanzetten of gelijk achter laptop weer gaan om van alles te lezen.
• Te laat naar bed gaan onbewust wachtend dat iets interessants gebeurt zodat mijn dag meer invulling krijgt.
• Op het werk gaat het zo goed, dat nieuwe uitdagingen zoeken voelt als onnodig problemen op jezelf afroepen. Echter, de snelheid van leren was duidelijk afgenomen. En die nieuwe uitdagingen zijn ook niet echt uitdagend.

If you change nothing, nothing changes. ~ Dr. Joyce

Ik kan me een heftige en leerzame discussie met een collega herinneren die zei over mij: "Viktor wil gewoon veranderen om het veranderen, en ik wil weten wat die verandering ons gaat brengen; ofwel waarom veranderen?". Deze uitspraak heeft me aan het denken gezet om meerdere redenen. Ik vroeg me sterk af hoe ik nu echt tegen "het veranderen" aankijk.

Het blijkt eigenlijk dat ik in die en alle andere situaties, net zoals die collega, ook altijd de waarom-vraag voor mezelf al heb beantwoord. Het verschil is wellicht dat ik vaker een weloverwogen gok durf te nemen. Er zijn meerdere factoren, die besluit voor verandering sturen.

Life begins at the end of your comfort zone ~ Neal Donald Walsch

Het is absoluut niet zo, dat ik in Nederland geen leven meer heb of niet gelukkig ben, integendeel. Het is wel zo dat mijn leven in een rustig vaarwater beland is. Ik kan natuurlijk van alles ondernemen, maar omgeving stimuleert me niet meer daartoe.

Wat trekt mij aan in Hong Kong?

Laat ik eerst beginnen met mijn belevenis van mijn vakanties van 1-3 weken. Wist je dat vakanties zijn bedacht ongeveer 300 jaar geleden door Europese aristocraten ofwel fabrieksbazen om werknemers een week lang rust te geven om vervolgens keihard aan het werk te zetten? Dat doen we eigenlijk nu nog steeds. In die drie weken gaan we dan vaak naar plekken die we in onze vinkenlijst nog niet hebben afgevinkt ofwel bezocht. De grap is dat die vinkenlijst bij iedereen min of meer hetzelfde is. Amsterdamse grachten en red light district, toren van Pisa, La Sagrada Familia,  enzovoort. Iedereen bezichtigt hetzelfde, over het algemeen architectuur ofwel oude gebouwen en maakt dezelfde foto's.

Ik vind daar inmiddels niet zo veel aan. Een hoop plekken en gebouwen heb ik nog niet gezien en dat hoef ik ook niet meer echt te zien. In deze moderne wereld met google street view en wikipedia, alles is nog veel beter te ontdekken uit mijn luie stoel. Deze indrukken opwekking en informatie uitwisseling is voor mij net zo oppervlakkig als voor een gebouw staan, paar foto's schieten, wat bordjes lezen en vertrekken. Een echte belevenis is de belevenis van een ander levenswijze. Dat gaat veel verder.

Wat mij veel meer aantrekt zijn de mensen vanuit verschillende achtergronden. De meest waardevolle momenten tijdens onze vakanties zijn de gesprekken met mensen uit totaal andere cultuur, luisteren naar hun verhalen is geestverruimend. Dat duurt alleen altijd zo kort. Een cultuur echt leren kennen en beleven doe je niet met paar gesprekken binnen enkele weken. Je hebt de tijd nodig om jezelf echt in hun schoenen te plaatsen en te beleven wat zij ook beleven.

Daarnaast, mijn werk is mijn passie. Ik geniet echt enorm van mijn werk. Het geeft me energie en onderscheid tussen het werken en niet werken is erg vervaagd. Vakanties zijn voor mij geen rustpauzes, maar een kans om mezelf in een totaal andere omgeving te plaatsen waardoor ik iets nieuws ontdek of leer. Iedere jaar ga ik ook een week lang snowboarden, samen met vrienden. Door frisse lucht, prachtige uitzichten en lichamelijke inspanning leer ik om in het moment terug te keren en het is gezond. Maar ik ben ook een sociaal dier en met vrienden samen zijn en lachen en kletsen over van alles voelt natuurlijk erg fijn.

Van vele culturen die ik ken en heb meegemaakt, de meest intrigerende vind ik de Aziatische. Waarom? Misschien door het groot verschil met Europese, maar ik denk vooral doordat ik veel van kan leren. Winghang leren kennen en daarna haar vrienden en familie, die ook mijn vrienden en familie zijn geworden is al een bijzondere ervaring. Hun opvoeding en levenswijze zijn vaak half Aziatisch en half Nederlands. Laatst leerde ik nog het verschil tussen chinezen uit Hong Kong en Wenzhou. Erg interessant om te leren hoe zij naar het leven kijken en waarom.

Dat is dus allemaal erg leuk, maar ik wil het naar een totaal andere niveau brengen. Ofwel, leven en werken in het hart van Azië, de samensmelting van westerse en Chinese cultuur. Ik wil ook Kantonees volledig leren. Sterker nog, ik ben er al een tijdje mee bezig.
Hong Kong trekt me aan omdat ik daar waarschijnlijk niet alleen Chinezen ga leren kennen, maar misschien ook Australiërs, Amerikanen, Engelsen, enzovoort. Er wonen veel expats in Hong Kong en ik zal ze vrijwel zeker vaak tegenkomen in het bedrijfsleven.

Wat ga ik daar doen?

Het klinkt allemaal best heftig. Ik heb in Nederland in deze crisistijd, als freelancer, meer dan genoeg werk en toch zal ik het allemaal achterlaten en proberen hetzelfde type werk in Hong Kong en APAC landen te doen.
Het valt echter allemaal best wel mee, grotendeels doordat ik al een aantal vrienden in Hong Kong heb. Het maakt vooral in het begin alles stuk gezelliger en leuker. Maar het belangrijkste, zonder mijn vrouw Winghang zou ik deze stap niet zo makkelijk hebben gedaan. Samen deze avontuur aangaan is natuurlijk geweldig.  En mijn zakelijk netwerk begint zich ook te vormen. Ik leun sterk op de opgebouwde kennis en ervaring in mijn werkveld (Agile, Scrum, IT architectuur, software ontwikkeling). Deze kan ik in principe in ieder land gebruiken waar IT ontwikkeld is. Agile en Scrum in Hong Kong is wel nog in het beginstadium. Dat betekent dat ik samen met nog een Nederlander ga pionieren in dit gebied. Dat is zowel leuk en spannend, maar ook lastig. Werk ligt in Hong Kong niet voor het oprapen. Je moet veel voor doen.
In dienst gaan bij een bedrijf is een optie die ik (nog) niet ga bewandelen. Waarom? Vrijheid van mijn eigen werk en tijdsbesteding bepalen is wel erg belangrijk voor me.

Inmiddels zijn we hier een hoop dingen aan het regelen. Dit is mijn eerste blog post en nieuwe zullen nog volgen.

Is een goed leven iets waard?

Stel eens voor dat je ruim 80 bent en terugkijkt op je leven. Je hebt dingen gedaan waar je spijt van hebt, kansen gemist, maar ook geweldige dingen bereikt. Misschien een mooie carriere, een stel kinderen die allemaal gelukkig zijn. Een groot huis op een droomplek, een prachtige partner die nog steeds kerngezond is, veel vrienden en familie die van je houden, enzovoort.

Nu je dat allemaal gedaan hebt, heb je nog enkele jaren te leven en dan is het over. Wat is het je dat dan allemaal waard? Kun je deze vraag echt beantwoorden of denk je: "Wat is dat voor een vraag, wat moet ik hier nu mee?!"? Een antwoord als: "Ja, dat is mij heel veel waard" is dubieus. Heel veel waard wat? Ten opzichte van wat? Wat mis je precies als je het allemaal niet hebt gedaan?

Als je de vragen makkelijk beantwoordt, dan leef je mogelijk in een illusie, een zelf verzonnen beeld dat je leven een geweldig doel heeft; en alles wat je doet een bijdrage levert aan dat doel. Het bijzondere is dat niemand eigenlijk dat doel echt kent. Daarom geloven mensen in een of meer goden en boeken die het doel van ons leven definieren. Het maakt het leven dragelijker. Een perfecte illusie, die zich pas openbaart als het toch te laat is.

Een leven heeft geen doel. Net zoals een boom, rivier, steen, aarde of universum. Het is er simpelweg, zonder een doel. Het is slechts menselijke psyche die graag deze vraag stelt. Ironisch genoeg: een "zinloze" vraag dus. Misschien is je ontgaan dat wetenschappers in al hun vragen - in wat voor wetenschap dan ook - nooit deze vraag stellen.

Er is ook een sterk verband met mijn werk waar een team aan mensen een jaar lang gemotiveerd blijft met een mooie doel, een dosis vertrouwen en de gegeven vrijheid. Prachtig, maar het is eindig. Jarenlang een doel nastreven is gewoon niet bevredigend. Om echt langdurig gelukkig te zijn hebben mensen iets anders nodig; iets wat helemaal niet bijzonder lijkt.

In mijn werk heb ik ontdekt dat mensen oneindig lang gelukkig kunnen blijven als de tijdspanne van te bereiken doel steeds korter is.

In plaats van hele leven werken om straks als je oud bent van je pensioen te kunnen genieten, kijk je uit naar je komende vakantie.
Nog beter, in plaats van de komende vakantie wil je iedere paar maanden iets nieuws hebben geleerd wat je aan anderen kan laten zien en waar je op trots kan zijn.
Nog beter, in plaats van iedere paar maanden wil je iedere paar weken samen met je teamleden een tastbaar iets laten zien.
Nog beter, in plaats van iedere paar weken, wil je iedere dag iets zinvols hebben gedaan. Iets voor een medemens, iets leren, ergens van genieten.
Nog beter, in plaats van iedere dag, wil je ieder uur.....nee, ieder minuut.....ach nog beter ieder seconde....moment volledig benutten...niet missen door afwezigheid in je gedachten over het verleden of toekomst die niet bestaan.

Is een goed leven iets waard? Gezien je uiteindelijk toch dood bent - of zoals een vriend van mij vaak gekscherend zegt nadat iets serieus gebeurt "uiteindelijk gaan we er allemaal aan!", kun je alles wat je hebt vergaard niet meenemen. Een leven is dus niets waard. Echter, ieder moment van je leven wel, hoe lang of kort je leven mag zijn.

De beste sporters, of mensen waar je vaak tegenop kijkt, hebben over het algemeen niet over hun bereikte doelen, maar de weg naartoe. Ieder moment ervan.

Hou dat moment vast van vanavond om 00:00 1 jan. wanneer je familie of vrienden in de ogen kijkt en het allerbeste voor 2013 wenst. Je hebt dan het moment benut, op naar het volgende.

Ik wens jou oneindig veel benutten momenten in 2013!