Is een goed leven iets waard?

Stel eens voor dat je ruim 80 bent en terugkijkt op je leven. Je hebt dingen gedaan waar je spijt van hebt, kansen gemist, maar ook geweldige dingen bereikt. Misschien een mooie carriere, een stel kinderen die allemaal gelukkig zijn. Een groot huis op een droomplek, een prachtige partner die nog steeds kerngezond is, veel vrienden en familie die van je houden, enzovoort.

Nu je dat allemaal gedaan hebt, heb je nog enkele jaren te leven en dan is het over. Wat is het je dat dan allemaal waard? Kun je deze vraag echt beantwoorden of denk je: "Wat is dat voor een vraag, wat moet ik hier nu mee?!"? Een antwoord als: "Ja, dat is mij heel veel waard" is dubieus. Heel veel waard wat? Ten opzichte van wat? Wat mis je precies als je het allemaal niet hebt gedaan?

Als je de vragen makkelijk beantwoordt, dan leef je mogelijk in een illusie, een zelf verzonnen beeld dat je leven een geweldig doel heeft; en alles wat je doet een bijdrage levert aan dat doel. Het bijzondere is dat niemand eigenlijk dat doel echt kent. Daarom geloven mensen in een of meer goden en boeken die het doel van ons leven definieren. Het maakt het leven dragelijker. Een perfecte illusie, die zich pas openbaart als het toch te laat is.

Een leven heeft geen doel. Net zoals een boom, rivier, steen, aarde of universum. Het is er simpelweg, zonder een doel. Het is slechts menselijke psyche die graag deze vraag stelt. Ironisch genoeg: een "zinloze" vraag dus. Misschien is je ontgaan dat wetenschappers in al hun vragen - in wat voor wetenschap dan ook - nooit deze vraag stellen.

Er is ook een sterk verband met mijn werk waar een team aan mensen een jaar lang gemotiveerd blijft met een mooie doel, een dosis vertrouwen en de gegeven vrijheid. Prachtig, maar het is eindig. Jarenlang een doel nastreven is gewoon niet bevredigend. Om echt langdurig gelukkig te zijn hebben mensen iets anders nodig; iets wat helemaal niet bijzonder lijkt.

In mijn werk heb ik ontdekt dat mensen oneindig lang gelukkig kunnen blijven als de tijdspanne van te bereiken doel steeds korter is.

In plaats van hele leven werken om straks als je oud bent van je pensioen te kunnen genieten, kijk je uit naar je komende vakantie.
Nog beter, in plaats van de komende vakantie wil je iedere paar maanden iets nieuws hebben geleerd wat je aan anderen kan laten zien en waar je op trots kan zijn.
Nog beter, in plaats van iedere paar maanden wil je iedere paar weken samen met je teamleden een tastbaar iets laten zien.
Nog beter, in plaats van iedere paar weken, wil je iedere dag iets zinvols hebben gedaan. Iets voor een medemens, iets leren, ergens van genieten.
Nog beter, in plaats van iedere dag, wil je ieder uur.....nee, ieder minuut.....ach nog beter ieder seconde....moment volledig benutten...niet missen door afwezigheid in je gedachten over het verleden of toekomst die niet bestaan.

Is een goed leven iets waard? Gezien je uiteindelijk toch dood bent - of zoals een vriend van mij vaak gekscherend zegt nadat iets serieus gebeurt "uiteindelijk gaan we er allemaal aan!", kun je alles wat je hebt vergaard niet meenemen. Een leven is dus niets waard. Echter, ieder moment van je leven wel, hoe lang of kort je leven mag zijn.

De beste sporters, of mensen waar je vaak tegenop kijkt, hebben over het algemeen niet over hun bereikte doelen, maar de weg naartoe. Ieder moment ervan.

Hou dat moment vast van vanavond om 00:00 1 jan. wanneer je familie of vrienden in de ogen kijkt en het allerbeste voor 2013 wenst. Je hebt dan het moment benut, op naar het volgende.

Ik wens jou oneindig veel benutten momenten in 2013!