Ik heb me afgevraagd waarom ik het zo fijn vind om in natuur te zijn. En dan liefst zo ver mogelijk van dingen die geen onderdeel maken van natuur ofwel door mensen gemaakt. Dus ook geen huizen of geluid van een vliegtuig.
Het is natuurlijk rust die ik dan ervaar. Je voelt op een onbegrijpelijke manier een verbinding met de plek waar je bent en dagelijkse rompslomp lijkt dan helemaal weg.
Maar waarom, waar komt die rust vandaan. Hier kwam ik pas achter toen ik tot op zekere hoogte dezelfde rust op veel meer plekken kon reproduceren, thuis, in de auto, trein,...
Natuur is van zichzelf slechts nu aanwezig. Natuur maakt voor mij makkelijk om gewoon te zijn, in dit moment op de plek waar ik ben. En veel minder in mijn gedachten te dwalen, maar gewoon te zijn, observeren, alles in me opnemen, genieten.
Thuis of in de stad ben ik altijd bezig een doel te bereiken, ofwel in de niet bestaande toekomst te zijn. Want dit moment lijkt zo nutteloos, vooral als je zoals ik van nature alles efficiënt wil doen. Mijn hele omgeving en deze maatschappij is daarop ingericht. Ieder moment is slechts een middel om ergens anders te zijn. En als ik daar ben, dan is er weer een andere doel. Pas vanaf februari afgelopen jaar lukt mij om bewust zo lang mogelijk in dit moment te zijn.
Laat me weten op welke plekken exact jij je prettigste voelde en welk gevoel dat is
Op de Chinese muur: wijds, gevoel van oneindigheid, onafhankelijkheid, alsof de rest in het leven onbelangrijk is en niet de moeite waard om over na te denken, gevoel van sportiviteit (je moet immers wel een prestatie leveren om van het uitzicht te mogen genieten: je voelt letterlijk het zweet langs je lijf lopen en je lippen om zout vragen)....
BeantwoordenVerwijderenEn dan de zon die zijn weg door de mist probeert te zoeken....op weg naar beneden voel je dat niet alleen de zon straalt maar jijzelf ook.....
Op Sandlfy Beach, Otago Peninsula Nieuw Zeeland.
BeantwoordenVerwijderenDe stilte is overweldigend, de stilte overstijgt zelfs het bulderen van de golven en het geblaf van de zeeleeuwen. Het geluid van de meeuwen verstomt met de wind en de pinguins zijn één met het strand.
Bovenop de heuvel die stijl afloopt naar het strand heb je uitzicht over de baai. Uren heb ik gezeten op het bankje.
Wat er dan met je gebeurd kwa stilte is niet te beschrijven. Ik zou zeggen, pak het vliegtuig, huur een auto en ga een dag naar Sandfly Beach, je weet niet wat je mee maakt. Paradijs op aarde.
Sanna